Hexagonal Zones in Transport Demand Models

Planning the development of transport systems, as well as assessing the effects of investment activities in the field of spatial development requires the use of appropriate IT tools enabling an objective assessment of investment intentions. In the field of transport analysis, one such tool is a transport demand model. Reproduction of transport-related processes is the main role of such transport demand model. This applies to both the transport of people and goods, and includes both residential travel and visitors travelling to and within the study area. The description of the process of creation and implementation of transport demands is usually based on the assumptions in the field of places of generation and absorption of travel - i.e. sources and destinations of travel. The generalization of the mathematical description of this phenomenon introduced the concept of transport zones, which are separated homogeneous areas of the study area, as sources and destinations of trips. Practice in the construction and use of transport models indicates that the problem of  defining transport zones requires further investigation. Increasingly extensive transport infrastructure data collected in open databases (such as OpenStreets) are encouraging a change in the approach to the problems of constructing transport zones. The current solutions are characterized by a high level of generalization of sources and destinations rather than detailed transport analysis. This article presents the author’s method of dividing the study areas into transport zones based on a uniform hexagonal system, explaining the basic assumptions and evaluating the pros and cons of this proposed system. Keywords: Transport, Demand models, Algorithm

EU and Portuguese cycling strategy for sustainable urban mobility

Sustainable mobility has become a central topic for reflection and debate when defining active urban policies. In opposition to traditional mobility focused on private cars, sustainable urban mobility aims to respond to society's travel needs of comfort, safety, and time with healthy, environmental-friendly, and economical solutions. Soft mobility modes, especially cycling, are an alternative capable of reversing the trend on private car use in urban areas. Cycling has been playing an important role in urban sustainable development in the last decade, being one of the main strategies of urban mobility plans. The present study presents a review of the main European Union (EU) and Portuguese cycling strategies. The methodological approach includes the collection and analysis of the main EU and Portuguese documents discussing the challenges and options for urban mobility, especially those focused on cycling. These strategies aim to promote the use of bicycles on commuting trips and the reduction of greenhouse gas (CO2) emissions, thus contributing to a more sustainable urban environment and healthier communities, the main objectives of the EU’s cycling strategies. Conclusions point out that it was mainly in the last 10 years that specific plans for the promotion of the use of bicycles and other soft modes emerged in Portugal, but only in the last 5 years, financing conditions were created to support municipalities in this task.The authors acknowledge University of Beira Interior, CERIS - Civil Engineering Research and Innovation for Sustainability (ECI/04625) and CITTA - Research Centre for Territory, Transports and Environment (Multi/04427) for supporting the performed study. This article has also been supported by the Polish National Agency for Academic Exchange under Grant No. PPI/APM/2019/1/00003.info:eu-repo/semantics/publishedVersio

Research of the impact of bumps on vehicle speeds

The paper presents the results of research on the impact of selected types of speed bumps, located in the streets of the city road network, on the instantaneous speed of passenger cars in free flow traffic conditions. The research considered different speed bumps. All types of speed bumps occurred to be very effective in a traffic calming. The applied parametric tests of a statistical significance showed that, for the sake of mathematical statistics, the differences in the instantaneous speed of vehicles at the speed bumps are significant in relation to the instantaneous speed of vehicles on the inter-junction sections. The instantaneous speeds of passenger cars at speed bumps were over 60% lower in relation to the speeds achieved by drivers of those cars in the inter-junction sections.info:eu-repo/semantics/publishedVersio

Przeżycie i czynniki prognostyczne u chorych na wczesnego raka piersi po leczeniu oszczędzającym w dwóch okresach leczenia: przed i po wprowadzeniu łagodnej hipofrakcyjnej radioterapii i zintensyfikowanej chemioterapii pooperacyjnej

Wstęp. W celu poprawy dostępności chorych leczonych na wczesnego raka piersi po zabiegu oszczędzającym doradioterapii w Centrum Onkologii w Warszawie w 1999 r. zdecydowano o skróceniu schematu napromieniania pooperacyjnegoz 5 do 3,5–4 tygodni. Zgodnie zaś z ustalonymi w tym względzie międzynarodowymi zaleceniami, zaczętoczęściej stosować systemowe leczenie uzupełniające, m.in. z użyciem antracyklin i taksanów.Celem tego badania jest porównanie wyników leczenia i ocena czynników prognostycznych u chorych w dwóchokresach: w latach 1995–1998 (grupa A — napromieniana konwencjonalnie) i 1999–2002 (grupa B — napromienianametodą łagodnej hipofrakcjonacji).Materiał i metoda. Retrospektywną analizą objęto pacjentki leczone metodą oszczędzającą, łącznie 552 chore nawczesnego inwazyjnego raka piersi. Chore te leczone w grupie A (n = 155), w porównaniu z leczonymi w grupie B(n = 397), nie różniły się istotnie pod względem cech klinicznych i histopatologicznych. Leczenie systemowe uzupełniającew I okresie otrzymało 50%, a w II okresie — 82% chorych. W modelu proporcjonalnego ryzyka Coxa zbadanowpływ na przeżycie bezobjawowe (PB) i całkowite (PC) następujących czynników: wiek, stan hormonalny, stronapiersi, lokalizacja raka, stopień zaawansowania, pT, indeks węzłowy, typ histopatologiczny, G, EIC, marginesy, receptorysteroidowe, okres leczenia i metoda frakcjonowania radioterapii. Mediany obserwacji dla chorych w grupie A i Bwynosiły odpowiednio: 104 i 58 miesięcy.Wyniki. 10-letnie PB, PC i PBNLR (przeżycie bez nawrotu lokoregionalnego) dla wszystkich chorych wyniosły odpowiednio:85%, 89% i 93%. Skumulowane 7-letnie ryzyko wznowy lokoregionalnej wynosiło w grupie A — 7%, a w grupieB — 5% (p = 0,6). W modelu Coxa okazało się, że typ histopatologiczny, stopień złośliwości raka i stan receptorówsteroidowych są czynnikami istotnymi statystycznie i niezależnie związanymi z PB i PC. Nie wykazano istotnego wpływureżimu radioterapii (p = 0,5) i okresu leczenia (p = 0,4) na PB. Stwierdzono jednakże, że chore leczone w grupie B miałyprawie trzykrotnie wyższe ryzyko zgonu, niż chore leczone w grupie A (p = 0,027) (ryzyko względne = 2.9; CI = 1,1; 7,4).Wnioski. Obserwowane większe ryzyko zgonu chorych leczonych w latach 1999–2002 mogło być związane z większymzaawansowaniem choroby nowotworowej niż u chorych leczonych w latach 1995–1998, czego nie potwierdzono,porównując obie grupy na podstawie systemu TNM. Uważamy, że wybór pooperacyjnego leczenia we wczesnymraku piersi powinien być oparty nie tylko na TNM, ale przede wszystkim na cechach biologicznych raka, takich jak: typhistopatologiczny, stopień złośliwości, stan receptorów steroidowych i inne potwierdzone czynniki prognostycznei predykcyjne, nieanalizowane w naszym badaniu. Skrócone napromienianie po operacji oszczędzającej metodąłagodnej hipofrakcjonacji (dawka całkowita 42,5 Gy w 17 frakcjach w czasie 3,5 tygodnia lub 45 Gy w 20 frakcjach tygowczasie 4 tygodni) wydaje się być rozsądną alternatywą dla napromieniania konwencjonalnego (dawka całkowita50 Gy w 25 frakcjach w czasie 5 tygodni). Dobre wyniki leczenia chorych na wczesnego raka piersi metodą oszczędzającąw Centrum Onkologii w Warszawie są więc porównywalne do publikowanych w światowym piśmiennictwie,co przemawia za kontynuowaniem tej metody postępowania

Functional immunogenetic variation, rather than local adaptation, predicts ectoparasite infection intensity in a model fish species

Natural host populations differ in their susceptibility to infection by parasites, and these intrapopulation differences are still an incompletely understood component of host-parasite dynamics. In this study, we used controlled infection experiments with wild-caught guppies (Poecilia reticulata) and their ectoparasite Gyrodactylus turnbulli to investigate the roles of local adaptation and host genetic composition (immunogenetic and neutral) in explaining differences in susceptibility to infection. We found differences between our four study host populations that were consistent between two parasite source populations, with no indication of local adaptation by either host or parasite at two tested spatial scales. Greater values of host population genetic variability metrics broadly aligned with lower population mean infection intensity, with the best alignments associated with major histocompatibility complex (MHC) “supertypes”. Controlling for intrapopulation differences and potential inbreeding variance, we found a significant negative relationship between individual-level functional MHC variability and infection: fish carrying more MHC supertypes experienced infections of lower severity, with limited evidence for supertype-specific effects. We conclude that population-level differences in host infection susceptibility probably reflect variation in parasite selective pressure and/or host evolutionary potential, underpinned by functional immunogenetic variation

The current state of knowledge on the prevention of venous thromboembolism in orthopaedic and trauma surgery — selected topics

Profilaktyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej w ortopedii i traumatologii narządu ruchu należy do zagadnień najlepiej zbadanych i opracowanych w formie szczegółowych zaleceń i protokołów postępowania oraz do najszybciej rozwijających się w całym zakresie problematyki zakrzepowej. Najnowsze doniesienia naukowe dotyczące tego zagadnienia zmuszają do nieustannej modyfikacji podglądów oraz aktualizacji zasad jej stosowania. Zmiany te mogą być publikowane jako opracowania indywidualne lub prace zespołów badawczych powoływanych w tym celu przez stowarzyszenia naukowe. Takim przedsięwzięciem było wyodrębnienie interdyscyplinarnej grupy specjalistów, której celem było określenie aktualnego stanu wiedzy i opracowanie propozycji zaleceń dotyczących wybranych zagadnień z zakresu profilaktyki żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Grupa ta działała pod auspicjami Prezesa Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego oraz Prezesa Polskiej Fundacji do Walki z Zakrzepicą THROMBOSIS. Wyniki prac zespołu zawarto w poniższym opracowaniu. Acta Angiol 2011; 17, 1: 1–36Prevention of venous thromboembolism in orthopaedic and trauma surgery is one of the best-studied topics, with respect to which the most detailed recommendations and management protocols have been drawn up. It is also the fastest-developing area of the study of thrombotic conditions. The most recent reports make us continually modify our views and update the principles of its use. These changes may be published by individual authors or by research teams appointed for this particular purpose by scientific societies. An example of such efforts was the appointment of a multidisciplinary group of specialists whose aim was to determine the current state of knowledge on the prevention of VTE and to propose recommendations on selected aspects of this topic. The group carried out its activities under the auspices of the Chair of the Polish Society of Orthopaedic and Trauma Surgeons and the Chair of the Polish Foundation Against Thrombosis. This paper presents the results of this team’s efforts. Acta Angiol 2011; 17, 1: 1–3

Gene duplications, divergence and recombination shape adaptive evolution of the fish ectoparasite, Gyrodactylus bullatarudis

Determining the molecular basis of parasite adaptation to its host is an important component in understanding host-parasite coevolution and the epidemiology of parasitic infections. Here, we investigate short- and long-term adaptive evolution in the eukaryotic parasite, Gyrodactylus bullatarudis, infecting Caribbean guppies (Poecilia reticulata), by comparing the reference genome of Tobagonian G. bullatarudis with other Platyhelminthes, and by analyzing resequenced samples from local Trinidadian populations. At the macroevolutionary timescale, we observed duplication of G-protein and serine proteases genes, which are likely important in host-parasite arms races. Serine protease also showed strong evidence of ongoing, diversifying selection at the microevolutionary timescale. Furthermore, our analyses revealed that a hybridization event, involving two divergent genomes, followed by recombination has dramatically affected the genetic composition of Trinidadian populations. The recombinant genotypes invaded Trinidad and replaced local parasites in all populations. We localized more than 300 genes in regions fixed in local populations for variants of different origin, possibly due to diversifying selection pressure from local host populations. In addition, around 70 genes were localized in regions identified as heterozygous in some, but not all, individuals. This pattern is consistent with a very recent spread of recombinant parasites. Overall, our results are consistent with the notion that recombination between divergent genomes can result in particularly successful parasites